Hanharr

był łowcą nagród rasy Wookiee, pochodzącym z Kashyyyka i żyjącym około roku 3951 BBY. Prawdopodobnie chory umysłowo, czerpiący radość z zabijania i dostosowujący kodeks honorowy do własnych celów.
Hanharr był jednym z łowców nagród, który przyjął ofertę Gota, lidera przestępczego podziemia - Kantoru - w myśl której miał schwytać poszukiwaną Wygnaną Jedi. Zawiązał sojusz z Visquisem, który wcześniej zaprosił Wygnaną na spotkanie pod kantyną Jekk'Jekk Tarr, jednak zamiast niej pojawiła się tam, wysłana przez poszukiwanego przez Wygnaną Mistrza Zez-Kai Ella, Mira. Krótko potem w bazie Visquisa pojawiła się sama Jedi.

Hanharr bardzo bał się nowego intruza, jednak Visquis był absolutnie pewien, że poradzi sobie z tym zagrożeniem. W międzyczasie dał Wookieemu sposobność uwolnienia się od uciążliwego długu - wpuścił na arenę Mirę, a zaraz za nią Hanharra.

Wynik pojedynku był zaskakujący - dziewczyna pokonała swojego prześladowcę. Hanharr stracił przytomność, a Mira nie miała już czasu upewnić się, że nie żyje.

Hanharra ocuciła jakiś czas później jedna z towarzyszek Wygnanej, Kreia. Obiecała mu, że nie okaże mu żadnej litości (gdyż stanowiła obiekt kolejnego długu Wookieego), jeśli uda się na planetę Malachor V, gdzie poczeka na przyjazd frachtowca Ebon Hawk i zabije Mirę. Hanharr zgodził się na to i ukradkiem uciekł z bazy, wsiadł na statek i ruszył w kierunku Nieznanych Regionów